• دکتر جهانگیری

چهارشنبه و پنجشنبه در «مؤسسه پژوهشی/انجمن حکمت و فلسفه» دو مجلس فلسفی برقرار بود که به هيچ کدام نرسيدم. به‌ويژه می‌خواستم در مجلس پنجشنبه حاضر باشم تا هم عذر تقصیری به جا آورده باشم برای ندادن مقاله و هم دیداری تازه کنم با استادانم و هم برخی دوستان را ببینم که معمولا در اين گونه مواقع می‌شود ديدشان. اما اين رفتن به مرکز شهر و برگشتن از آن آن‌قدر برایم سخت شده است، که فقط باید اجباری شدید وادار به این کارم کند. باری، معلمی هرگز آرزوی شغلی من نبوده است و، علاقه و عشقم نيز، و اگر دست تقدير از آستين استادانم بيرون نمی‌‌آمد و مرا بدین راه نمی‌انداخت هرگز بدين راه قدم نمی‌گذاشتم. من حيات شغلی خودم را چه به عنوان ويراستار و چه به عنوان مترجم و چه به عنوان آموزگار مديون استادانم هستم، و در زمانی که يافتن کار با مشکلات بسيار رو به رو بود و به واسطه‌های قدرتمند نياز داشت، من بی‌هيچ قوم و خويشی و تعهد فکری و مرامی به گروهی خاص، به آسانی توانستم در مراکزی مشغول به کار شوم که برای برخی حسرت و آرزو بود. از همين رو در اين سالها بسيار دشمنيها ديده‌ام و تلخکام بوده‌ام. گاهی با خودم فکر کرده‌ام که کاش کسی از من حمايتی نمی‌کرد و راهی ديگر در زندگی پيش می‌گرفتم — راهی که چه بسا امروز زندگيم را بهتر از آنی می‌کرد که امروز هست.

«آموزگاری» را هرگز دوست نداشته‌ام، به شغلی پرتحرک‌تر از آموزگاری نيازمندم، مثلاً، فوتبال يا سينما، اما می‌توانم صادقانه بگويم که در اين جهان هيچ‌کس به اندازه‌ی «آموزگار» احترامم را برنمی‌انگيزد و کمتر کسی بوده است در زندگی‌ام که او را به اندازه‌ی «آموزگارانم» دوست داشته باشم — شايد برای اينکه در تمام زندگی‌ام تنها از آموزگارانم بوده است که بيشترين محبت و شفقت را ديده‌ام، آخر مگر من با چه کسی بيش از اينان سر و کار داشته‌ام؟

دکتر جهانگيری برايم آموزگاری بزرگ بوده است در تمام اين سالهايی که او را می‌شناسم — دست کم ۵ سال پيوسته، ۶۷–۶۲، در محضر او بوده‌ام — در درسهايی مانند «علم کلام» و «از بيکن تا هيوم» و «عرفان نظری» و «اسپينوزا». او کسی است، که اگر بتوان چنين تعبيری را به کار برد، ذاتاً آموزگار است، مردی مهربان و خوشخوست که نظم و انضباط و احترام و صداقت و راستگویی و پارسایی‌اش بر هرکسی که اندک مدتی نیز او را دیده باشد آشکار است. سال گذشته می‌خواستم مقاله‌ای از او را حروفچينی کنم و در اينجا بگذارم. اين کار برايم میسر نشد. اما در هفته‌ی آينده حتماً اين کار را خواهم کرد.

در بعد از ظهر چهارشنبه مجلسی نیز به مناسبت «روز جهانی فلسفه» در «انجمن حکمت و فلسفه» برقرار بود. استادان و دوستان و سرورانی در این مجلس سخن گفتند. گزارشهايی از سخنان دوستان را در پيوندهای زیر می‌توانید بيابيد.

• اهالی فلسفه از محسن جهانگيری تقدير كردند (ايسنا)
• اخبار مؤسسه در آبان ماه (مؤسسه)
• جدا‌افتاده (اعتماد)
• مکالمه جدی متفکران ایرانی در روز جهانی فلسفه (مهر)
•  ملاقات در آسمان فلسفه (تهران امروز)